PEŁNA KSIĘGOWOŚĆ
Pełna księgowość, Księgi handlowe
W ramach usługi oferujemy:
- prowadzenie ksiąg rachunkowych ( Pełna Księgowość ) zgodnie z ustawą o rachunkowości ,
- opracowywanie zakładowych planów kont oraz polityki rachunkowości,
- prowadzenie rejestru zakupu i sprzedaży VAT,
- prowadzenie ewidencji środków trwałych,
- sporządzanie bilansu rocznego, w tym: bilans wraz z załącznikami, rachunek zysków i strat, informacja dodatkowa,
- wyprowadzanie zaległości, kontrola dokumentacji oraz sporządzanie korekt,
- sporządzanie deklaracji podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych oraz podatku od towarów i usług,
- sporządzanie deklaracji podatkowych dla Urzędów Skarbowych i podatników ( w formie elektronicznej ),
- sporządzanie i przekazywanie sprawozdań finansowych i statystycznych do właściwych urzędów,
- reprezentowanie przed urzędami skarbowymi,
- doradztwo księgowe,
- doradztwo i świadczenie usług w zakresie organizacji nowych spółek handlowych,
Księgi rachunkowe które powinny być prowadzone przez przedsiębiorcę to: dziennik, konta księgi głównej, konta ksiąg pomocniczych, zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej, zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych, inwentarz.
Dziennik
Dziennik służy do chronologicznego ujęcia wszystkich operacji gospodarczych. Zgodność sumy zawartych w nim zapisów z łącznymi obrotami kont syntetycznych (zestawienia obrotów i sald kont syntetycznych) potwierdza kompletność i poprawność (co do wartości) ujęcia operacji gospodarczych w księgach rachunkowych. W systemie informatycznym możliwe jest funkcjonowanie jednego (o bardzo dużej objętości) dziennika lub kilku. Wymaga się wówczas sporządzania co miesiąc zestawienia dzienników.
Przy technice tradycyjnej (ręcznej) w średniej czy dużej firmie funkcjonowanie jednego dziennika jest niewykonalne, jedna osoba nie jest bowiem w stanie, zachowując chronologię zapisów, zarejestrować w dzienniku wszystkich operacji gospodarczych. Funkcjonowanie wielu dzienników wymaga ich comiesięcznego zestawiania.
Konta księgi głównej
Konta księgi głównej to inaczej konta syntetyczne, funkcjonujące zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Konta ksiąg pomocniczych to inaczej konta analityczne, funkcjonujące zgodnie z „ideą” zasady zapisu powtarzanego (teoretycznie sformułowana zasada zapisu powtarzanego polega na powtórzeniu zapisu dokonanego na koncie księgi głównej po tej samej stronie, w tym samym czasie i w tej samej wysokości). Księgi pomocnicze mają w szczególności zapewnić ujęcie wynagrodzeń i innych świadczeń dla pracowników do celów podatkowych i ubezpieczeniowych oraz ujęcie transakcji zakupu i sprzedaży do celów podatkowych; dotyczy to na pierwszym miejscu podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego.
Bilans próbny
Zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej (syntetycznych), zwane inaczej bilansem próbnym lub obrotówką, sporządza się dla sprawdzenia przestrzegania zasady podwójnego zapisu (zgodność między sobą sumy obrotów) oraz kompletności i poprawności wartości zapisów (zgodność sumy obrotów z sumą zapisów dziennika). Zestawienie to może np. zawierać kolumny służące do wpisania nazw i symboli kont wstępnego bilansu otwarcia, korekt bilansu otwarcia, ostatecznego bilansu otwarcia, obrotów za miesiąc, obrotów narastająco od początku roku i sald na koniec miesiąca.
Zestawienia obrotów i sald kont ksiąg pomocniczych
W celu sprawdzenia, czy przestrzegana jest zasada zapisu powtarzanego, sporządza się zestawienia obrotów i sald kont ksiąg pomocniczych (analitycznych) lub – jak wymaga ustawa o rachunkowości – tylko zestawienie sald. W przypadku błędów pełne zestawienie obrotów i sald ułatwia ich poszukiwanie. Przedstawiony wcześniej układ obrotówki ma charakter uniwersalny i może być wykorzystany do sporządzenia zestawienia obrotów i sald kont ksiąg pomocniczych (analitycznych); mogą to być jednak obrotówki ściśle dostosowane do specyfiki określonych kont ksiąg pomocniczych (analitycznych).
Inwentarz
Inwentarz, inaczej zestawienie poszczególnych (pojedynczych) składników majątku, występuje tylko w niektórych firmach, co wiąże się z przejściem z niepełnej (książka podatkowa) na pełną (księgi rachunkowe) ewidencję księgową. Dla podmiotów prowadzących księgi rachunkowe dane pozostałych elementów ksiąg rachunkowych, zawierające szczegółowe informacje o poszczególnych składnikach majątku, pełnią równocześnie funkcję inwentarza.
Księgi rachunkowe uznaje się za sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosowanych procedur obliczeniowych, a w szczególności jeżeli:
- udokumentowanie zapisów pozwala na identyfikację dowodów i sposobu ich zapisania w księgach rachunkowych na wszystkich etapach przetwarzania danych;
- zapisy uporządkowane są chronologicznie i systematycznie według kryteriów klasyfikacyjnych umożliwiających sporządzenie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych, deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych;
- zapewniona jest, w razie prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera za pomocą odpowiednich wydruków, kontrola kompletności i aktualności danych określających parametry przetwarzania danych;
- zapewniony jest dostęp do zbiorów danych pozwalających, bez względu na stosowaną technikę, na uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres jasnych i zrozumiałych informacji o treści zapisów dokonanych w księgach rachunkowych.
Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone na bieżąco, jeżeli:
- pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych, deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych;
- zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane nie później niż do 15. dnia następnego miesiąca, a za ostatni miesiąc roku obrotowego nie później niż do 85. dnia po dniu bilansowym;
- ujęcie (przed nowelizacją „zapisy” w księgach rachunkowych) operacji gotówką, czekami i wekslami obcymi oraz obrotu detalicznego i gastronomii dokonywane jest w tym samym dniu, w którym zostały dokonane.
Artykuł pochodzi z książki „Rachunkowość finansowa i podatkowa. Nowe wydanie 2010” Teresy Cebrowskiej (red. nauk.) (Wydawnictwo C.H. Beck, 2010). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.